Pielęgnacja włosów - aktualizacja; luty 2018

Jakiś czas temu zapowiadałam stworzenie postu z aktualizacją mojej pielęgnacji włosów. Sporo czasu zajęło mi zebranie się do usystematyzowania tych informacji i ostatecznie doszłam do ciekawych wniosków, które wyzwoliły u mnie odwrotny skutek od zamierzonego. Bo czy w ogóle jest o czym mówić? Rok 2017 zakończyłam z ogromną ilością zużytych kosmetyków do pielęgnacji włosów. Odżywki i maski przelewały się wręcz wiadrami. Moje włosy rosły jak szalone. Aż nadszedł nowy rok i moje podejście zmieniło się o 180 stopni.

Jak obecnie wygląda pielęgnacja moich włosów?

Zacznę od faktu, że moje włosy nadal pozostają w swojej naturalnej barwie. Z wiekiem bardzo one pojaśniały: z koloru kruczoczarnego przeszły w ciemny brąz, a obecnie jest to brąz z jasnobrązowymi refleksami, które powstały w naturalny sposób. Gdyby nie to, że na mojej głowie pojawia się coraz więcej siwych włosów, to w ogóle nie brałabym pod uwagę konieczności ich farbowania, zwłaszcza, że bardzo lubię mój kolor. Niestety genetyka sprezentowała mi pojedyncze, srebrzyste włoski, które zaczęły się pojawiać już w wieku nastu lat. Obecnie nie są one jeszcze aż tak widoczne, ale powoli zbliża się ten czas...

Obecna długość moich włosów sięgnęła już linii poniżej biustu. Słyszę dużo pochlebnych opinii na ich temat, ponieważ są geste i zdrowe pomimo tej długości. Dla mnie jednak to małe przekleństwo i marzę tylko, by udać się w Polsce do fryzjera. Nie zrozumcie mnie źle. Uważam, że moje włosy są ładne, lecz wraz z długością dostrzegam wiele wad w ich codziennym noszeniu. O wiele bardziej się elektryzują, tracą na objętości czy wreszcie są mało praktyczne przy mojej codziennej pielęgnacji, która zajmuje mi dwa razy więcej czasu. Poza tym najlepiej czuję się w długości do połowy szyi i w ten sposób zamierzam je również skrócić w kwietniu. By jednak nie poszły one na „zmarnowanie”, chciałabym przeznaczyć je na jakiś wyższy cel (ku niezadowoleniu moich koleżanek i kobiet z najbliższego otoczenia).

Pielęgnacyjna rutyna

Każdy dzień rozpoczynam od umycia włosów, co odbywa się najczęściej około godziny 8:00. Jest to niezmienny punkt mojego dnia, który odbywa się już od lat nastoletnich. W ostatnim czasie nieco zmienił się jednak sposób, w jaki wykonuję tę czynność. Od kilku miesięcy do mycia używam nie jednego a dwóch, a nawet trzech produktów. Jak dokładnie to wygląda? Posiadam problematyczną skórę głowy ze względu na występujące u mnie schorzenie ŁZS. Do skóry głowy muszę zatem używać sprawdzonego szamponu. W moim przypadku dobrze sprawdzają się szampony przeciwłupieżowe H&S, Fructis czy też niedawne odkrycie oczyszczający szampon Isana Med. Odrobinę szamponu rozprowadzam po całej skórze głowy, wykonując masaż i pozostawiam na około 2 minuty. Po tym czasie dokładnie spłukuję produkt i zabieram się za długość włosów od wysokości uszu w dół.

Tutaj mogę bawić się nowościami i testować produkty, gdyż moje końce są bardzo tolerancyjne i nie szkodzi im praktycznie nic. Do tego celu używam zatem szamponów nawilżających, nadających blask, czy regenerujących. Od czasu do czasu myję je również samą odżywką do włosów, co także ma na nie wyjątkowo dobry wpływ. Od jakiegoś czasu próbuję olejować włosy, jednak ograniczam się jedynie do końcówek, na których rozprowadzam olejek arganowy. Olejowanie na całej długości włosów (w moim przypadku) bardzo je obciąża, po czym są one przyklapnięte i nie prezentują się najlepiej.

Ze względu na opisywane wcześniej skłonności do powstawania łupieżu nie powinnam używać suchych szamponów, gdyż tylko nasilają one te objawy. Faktycznie sięgam po nie niezmiernie rzadko, wręcz w sytuacji kryzysowej, co ma miejsce może raz na pół roku lub rzadziej. Staram się także rezygnować z suszarek, prostownic i tego typu urządzeń, które narażają włosy na obecność wysokich temperatur. 

Kontrowersyjnym tematem jest z pewnością codzienne mycie włosów i na żywo spotykam się z tak ogromną krytyką, jak gdyby chodziło chociażby o zjedzenie kota. Wielokrotnie słyszałam już zdanie, które otwiera mi nóż w kieszeni: „Jak przyzwyczaiłaś, tak masz! Teraz się męcz!”. Działa to na mnie jak płachta na byka, zwłaszcza, gdy słyszę to od fryzjerek! (Zdarzyło mi się być spytanym o częstotliwość mycia, a potem została wylana fala pt: „No słyszałaś Krysiu! Jak można taką krzywdę sobie robić?!”). Tym czasem sytuacja wygląda bardziej skomplikowanie.

Cierpiąc na Łojotokowe Zapalenie Skóry, które objawia się nie tylko na twarzy, ale także skórze głowy, wręcz wpisane jest w objawy tej choroby szybkie przetłuszczanie się włosów. Temat ten poruszałam naturalnie z moją panią doktor, która przyjrzała się dokładnie mojemu przypadkowi i nie jest to kwestia zwykłego przetłuszczania się, lecz właśnie przetłuszczania łojotokowego. Wprost powiedziała mi ona, że (przy ŁZS) jeśli włosy tego wymagają, to należy spełnić te żądania. Naturalnie męczącym jest codzienne mycie włosów (choć wykonując to przez połowę życia idzie się przyzwyczaić), to są też gorsze przypadki. Opowiadała mi np. o kobiecie, której tak szybko przetłuszczały się włosy, że myła je 2 razy dziennie i wieczorem ponownie wyglądały one nieświeżo. Z dwojga złego mój przypadek nie należy do najgorszych. Nie wszyscy jednak wiedzą o mojej przypadłości, a i ja nie chciałabym opowiadać na każdym kroku historii mojej choroby, która nawet dziś jest często traktowana jak trąd, więc muszę znosić komentarze, dotyczące tego jak niemądrze postępuję.

 

Na zdjęciach dostrzec możecie moje całe zapasy kosmetyków do pielęgnacji włosów. W tej kwestii dobrze zadziałały moje zużycia i doszłam do sytuacji, w której odżywki i maski do włosów kupuję na bieżąco. Staram się też nie przesadzać z ilością kosmetyków, więc posiadanie jednego produktu z każdego rodzaju w zupełności mi wystarczy. Ostatnio często pojawiają się u mnie szampony marki Guhl, ponieważ testuję ich działanie, by móc opisać je dla Was w poście. Od kilku dni używam również szamponu Pharmaceris – specyfiku przeznaczonego właśnie dla osób z ŁZS i pierwszy kontakt jest bardzo udany. 

A jak wygląda Wasza pielęgnacja włosów?