Z archiwum #7: Mix zimowych zdjęć

Święta zbliżają się wielkimi krokami. Nie wiem jak Wy, ale ja w tym roku nie odczuwam tej magicznej, świątecznej atmosfery. Mimo że spadł pierwszy śnieg, sklepy są pełne ludzi szukających prezentów dla najbliższych, dookoła słychać świąteczne melodie, a w moim domu pojawiła się już choinka, tegoroczny grudzień nie jest dla mnie tak świąteczny jak co roku. Wpływ na to może mieć wiele czynników. Praktycznie cały miesiąc jestem zawaloną pracą i wręcz brak mi czasu na odpoczynek. Nie przygotowuję w tym roku również Świąt, ponieważ na ten czas wyjeżdżamy. Skupiam się zatem bardziej na organizowaniu naszej świątecznej wycieczki, niż gromadzeniu zapasów jedzenia czy dekorowaniu domu. Niemniej jednak chciałam wywołać u siebie nieco pozytywnych świątecznych emocji i odkopałam zeszłoroczne zdjęcia świąteczne, których zapewne nie widzieliście, a ja z chęcią się nimi z Wami podzielę i może uda mi się wprowadzić również w Wasze życia odrobinę wyjątkowej atmosfery.

Do miejscowości Einsiedeln wybraliśmy się wraz z moją rodziną podczas zeszłorocznych Świąt. Moi rodzice oraz siostra odwiedzili mnie po raz drugi, tym razem w grudniu, by zobaczyć śnieżną Szwajcarię. Doskonale się złożyło, bo naszą okolicę świetnie zasypało śniegiem, a podążając w głąb kraju trafiliśmy do tego miasteczka, gdzie mieliśmy do czynienia z prawdziwymi zaspami śnieżnymi.

 Einsiedeln to jedno z piękniejszych miast w Szwajcarii, do którego ja mam ogromny sentyment. Choć nie lubię jeździć kilkukrotnie do tych samych miejsc, to tam jest tak magiczna atmosfera o każdej porze roku, że aż odlicza się dni do kolejnego wyjazdu. 

Byliśmy tam już wiele razy, a co więcej nawet mieliśmy mieszkać w samym centrum. Los chciał jednak inaczej, a ja do dziś żałuję, że nie było mi dane wpisywać nazwy tego miasteczka jako moje miejsce zamieszkania. 

Einsiedeln jest znane głównie z kompleksu skoczni narciarskich, więc wielbiciele tego zimowego sportu powinni na pewno je kojarzyć. Poza tym w mieście znajduje się znany klasztor, a w nim postać Czarnej Madonny. Do tego miejsca wędruje wielu pielgrzymów z różnych zakątków świata. Można śmiało powiedzieć, że jest to taki odpowiednik polskiej Częstochowy.

W zeszłym roku pod naszą choinką było pełno prezentów. Święta spędzaliśmy w piątkę i wymyśliliśmy, że na tak wyjątkową okazję (pierwszy raz organizowałam Święta w moim mieszkaniu dla większej ilości osób) warto przygotować coś specjalnego. Każda osoba przygotowała osobny prezent dla każdego. Do tej pory często królowała u nas zasada „prezentów łączonych” lub wspólnych. W dodatku postanowiliśmy spędzić ten czas na wesoło i stworzyć świąteczne zabawy. Był zatem quiz z pytaniami dotyczącymi naszej rodziny, w którym nagrodami były prezenty, a nawet odpowiednik starego teleturnieju „Idź na całość” w wersji świątecznej. Mieliśmy ogromny ubaw, a ten wspólny czas w wesołej atmosferze, bez myślenia o stresie i problemach był nawet cenniejszy od wszystkich materialnych podarunków.

Zeszłoroczny czas w oczekiwaniu na Święta upłynął mi na pieczeniu przeróżnych ciasteczek świątecznych.

Pierwszy śnieg zawsze wywołuje uśmiech na mojej twarzy.

Widok na ośnieżone ulice mojego miasta.

Ostatni wyjazd w roku odbył się do Graubünden. Był to również czas pożegnań. Spotkaliśmy się z naszym znajomym, z którym poszliśmy na pyszną kawę do klimatycznej knajpki. Wtedy też po raz ostatni widzieliśmy się z moimi teściami, którzy na dobre wyprowadzali się ze Szwajcarii.

 A Wy czujecie magię Świąt?