Szwajcarski poradnik - Jak poruszać się po Szwajcarii? | SBB

W ostatnim czasie ponownie zaczęłam korzystać ze środków komunikacji miejskiej w Szwajcarii. Będąc w szwajcarskim pociągu uświadomiłam sobie, że nigdy nie poruszałam na blogu tego tematu, a oferta, jaką spotkać można w tym kraju jest bardzo interesująca. Powiem nawet więcej, nie znam osoby, która nigdy nie korzystałaby z tej możliwości, a firma wiodąca prym w tym temacie jest jednym z filarów szwajcarskiej gospodarki.

Zapraszam na wspólny przejazd szwajcarskim pociągiem!

Największym narodowym przewoźnikiem w Szwajcarii jest SBB (Schweizerische Bundesbahnen). Jest to spółka, która na rynku funkcjonuje od ponad 100 lat, a dokładniej mówiąc od 1902 r. Nazwa ta obejmuje państwowe koleje, które mają ogromną sieć w całym kraju. Na terenie Szwajcarii funkcjonuje blisko 5 tys. km linii kolejowych, z czego wszystkie są zelektryzowane. Założeniem firmy jest rozstaw przystanków co 4,06 km, tak by każdy mieszkaniec miał dostęp do komunikacji.

*Zdjęcie pochodzi z oryginalnej strony internetowej SBB

W moim wpisie skupię się naturalnie na przewozach osobowych, a poniżej przygotowałam listę z rodzajami pociągów, jakimi podróżować można w Szwajcarii:

-> Regio (R) – Mianem Regio określa się pociągi regionalne (Regionalzug). Jest to najbardziej popularny rodzaj komunikacji, który dociera także do mniejszych miasteczek. Zatrzymuje się na wszystkich przystankach.

-> S-Bahn (S) – Skrót S-Bahn zaczerpnięty został od niemieckich kolei miejskich (Strassenbahn). Koleje typu S-Bahn poruszają się po większych miastach i aglomeracjach tj. Zurych, Genewa, Berno. Stanowią najlepsze połączenie ze wsi do miasta. Charakteryzują się przy tym swoją szybkością.

-> RegioExpress (RE) – lokalne pociągi pospieszne. Zalicza się do nich 7 sieci nocnych, dzięki którym dostać można się do największych regionów.

-> InterRegio (IR) – Pociągi, którymi poruszać można się na dłuższych trasach, często przebiegających przez 2 lub 3 kantony. Zatrzymują się tylko na większych przystankach. Często znajdują się w nich wagony restauracyjne.

-> InterCity (IC) – Dalekobieżne pociągi zatrzymujące się tylko w dużych miastach. Poza wagonem restauracyjnym można znaleźć w nich wydzielone strefy: strefa dla rodziny, strefa do odpoczynku i strefa biznesowa.

-> Giruno – najnowszy niskopodłogowy pociąg, który porusza się na trasie od Basel lub Zurychu do Mediolanu, pokonując tunel Gottarda.

Każdy rodzaj pociągu posiada: bezpłatny dostęp do internetu, toalety, miejsce na bagaż. Oczywiście istnieją również pociągi oferujące w porozumieniu z innymi przewoźnikami europejskimi połączenia z większymi miastami poza granicą kraju. Pociągi podzielone są na klasy. Klasa 2 dostępna jest dla wszystkich. Klasa 1 jest dodatkowo płatna.

Bilety

Bilety pociągowe kupić można na każdym dworcu w automatach lub online. Automaty są proste i dość intuicyjne w obsłudze. Należy podać jedynie miejsce odjazdu (często jest dostępna opcja odjazdu z tego dworca, na którym kupuje się bilet, która jest z góry ustalona) oraz miejsce docelowe. Następnie zaznaczyć należy klasę, którą będziemy podróżować oraz zniżkę, jeśli taką posiadamy. Ważne jest także wybranie jednorazowego przejazdu lub biletu dniowego.

W automacie istnieje wiele form zapłaty za bilet: we frankach szwajcarskich (monetami i banknotami), w euro (tylko banknotami), czekami REKA, kartą banku pocztowego (Post-Finance), kartą Maestro, kartami kredytowymi, V Pay, Apple Pay, Samsung Pay oraz kartą podarunkową SBB.

Na bilecie odnaleźć można następujące informacje: na jakich zonach obowiązuje dany bilet (w ich obrębie można poruszać się na jednym bilecie), do kiedy ważny jest bilet, miejsce docelowe, czy bilet posiada zniżkę, jaką klasą możemy się poruszać oraz jego cenę.

Jeśli jesteś świadomy, że daną trasę będziesz pokonywać przez dłuższy czas (np. z powodu pracy), warto wybrać się do najbliższej siedziby SBB, gdzie dobrany zostanie najbardziej korzystny dla Ciebie abonament. Istnieje także możliwość zakupu i przechowywania biletu w formie elektronicznej z aplikacją SBB.

Ceny

Ceny biletów uważane są przez większość za drogie. Zwłaszcza jeśli w grę wchodzą bilety za jednorazowe przejazdy. Sama mieszkam 20 km od Zurychu i chcąc dostać się do centrum, muszę liczyć się z kosztem ponad 10 fr. w jedną stronę. Ceny biletów wydają się bardziej znośne, gdy zaopatrzymy się w abonament, bądź zakupimy Halbtax (zniżkę, która zmniejsza koszty przejazdu o połowę).

Przykładowe ceny: Wintherthur – Zürich Flughafen: 8,80 fr

                                       St. Gallen – Zug: 38 fr

                                       Bern – Lausanne: 34 fr

                                       Baden – Zürich Hauptbahnhof: 13,40 fr

Przed wyjazdem warto jest zapoznać się ze stroną internetową SBB (LINK). Po podaniu miejsca odjazdu i miejsca docelowego oraz daty i godziny wyjazdu wyświetlają się wszelkie niezbędne informacje: pociąg, którym należy pojechać, czas dojazdu oraz dokładne miejsce dojazdu (peron, ulica). Jeśli celem jest konkretna ulica a nie dworzec strona informuje również o dalszych możliwościach dojazdu np. autobusem lub ile czasu pozostało do osiągnięcia celu na pieszo. W tym miejscu zobaczyć można także, ile będzie kosztować bilet.

Warto wspomnieć również, że plany odjazdu pociągów są ściśle powiązane z planami tramwajów i autobusów poruszających się po miastach. W momencie przesiadki nie występują zatem problemy z długim czekaniem. Ruch jest w tym przypadku dość płynny.

Na dworcu

Na dworcu w widocznym miejscu znajduje się zawsze elektroniczna tablica z najbliższymi odjazdami. Informacje, jakie się na niej znajdują to: numer pociągu, kierunek docelowy, czas odjazdu i numer peronu. Podobna tablica umieszczona jest na każdym peronie. Poza tym tuż przed odjazdem słychać głos pani dyspozytor, która informuje, że za chwilę odjedzie pociąg. Czasem każe ona także zająć odpowiednie miejsca: sektor A, B, C, np. gdy pociąg jest krótszy. 

Być może jest to błahostka, lecz moim zdaniem warta zaznaczenia: w komunikacji miejskiej w Szwajcarii należy samemu otwierać sobie drzwi. Nieważne czy jest to autobus czy pociąg, po nadjechaniu pojazdu i jego zatrzymaniu należy przycisnąć guzik do otwarcia się drzwi.

Główną zasadą SBB jest prężność funkcjonowania pociągów i ich punktualność. Swego czasu korzystałam codziennie z usług komunikacji i faktycznie przypominam sobie jedynie kilka sytuacji (policzyć mogę je na palcach jednej ręki), gdy pociąg opóźniony był o kilka minut (maksymalnie 5). Naturalnie zdarzają się wypadki losowe, które powodują wypadniecie pociągu z grafiku, ale są to wyjątkowe sytuacje, które zawsze i wszędzie mogą się zdarzyć. Co więcej ostatnio słyszałam historię pewnego biznesmena, który musiał przedostać się na spotkanie ze swoim klientem. Musiał on dotrzeć o czasie, gdyż tamten miał czas jedynie w przerwie pomiędzy samolotami. Pech chciał, że pociąg odjechał tego dnia 2 minuty za wcześnie i owy mężczyzna na niego nie zdążył. Spytacie jak skończyła się ta historia? Biznesmen wziął taksówkę, by dojechać na spotkanie, po czym SBB zwróciło mu poniesione koszty.

W pociągu 

Wróćmy jednak do podróży pociągiem. Większość tych środków lokomocji posiada do 400 – 500 miejsc siedzących i zazwyczaj nie ma problemu z brakiem miejsca. W poszukiwaniu miejsca siedzącego można poruszać się pomiędzy wagonami, jednak należy zwracać zawsze uwagę na klasy (kwadratowe znaczki z numerami znajdują się często na ścianach). W każdym wagonie znajduje się monitor umiejscowiony nad sufitem. Na nim obserwować można godzinę, kolejne nazwy przystanków oraz planowany czas dojazdu.

Po każdym dojeździe na pętlę pociągi są sprzątane, wiec jest w nich naprawdę czysto i utrzymany jest porządek. Co jakiś czas znajdzie się jakąś gazetę na siedzeniu, co jednak ma swoje plusy. Można w czasie jazdy zatopić się w lekturze.

W pociągach przeprowadzane są cykliczne kontrole biletów. Mężczyzna lub kobieta pracujący na takim stanowisku przechadza się po wagonach z elektronicznym urządzeniem w ręku, sprawdzając przy tym bilety lub skanując kody z aplikacji. Często słyszy się podczas kontroli pytanie: Stąd oraz dotąd jedziemy? Służy ono statystykom i usprawnieniu funkcjonowania pociągów na najczęściej uczęszczanych odcinkach trasy.

Dodatkowe oferty

W ofercie SBB znajdują się także bilety typu Kombi, które służą typowo celom turystycznym. Przeglądając stronę internetową, natrafić można na przykładowe pomysły spędzenia czasu wolnego lub jednodniowej wycieczki. Przykładowo: chcę wybrać się do zoo w Zurychu. Korzystając z oferty SBB, uzyskać można 20%-ową zniżkę na przejazd pociągiem i innym środkiem komunikacji (w razie przesiadki) oraz na sam bilet do zoo. Naturalnie takie oferty są ograniczone czasowo.

Poruszanie się komunikacją miejską jest w Szwajcarii bardzo popularne, zwłaszcza w dużych miastach. Mieszkając w aglomeracjach typu Zurych, istnieją spore problemy ze znalezieniem miejsca parkingowego, ciągłymi korkami czy wreszcie sam fakt, że samochód generuje zwiększone koszty. Coraz więcej ludzi z roku na rok korzysta z oferty SBB.

Jeśli czytając ten wpis, w Twojej głowie pojawiły się jakieś pytania, bądź chcesz bym rozwinęła jakiś aspekt, koniecznie daj znać w komentarzu!

A czy Ty często korzystasz z komunikacji miejskiej? Jakie są Twoje doświadczenia z koleją w Polsce i za granicą?